herb rodowy

WYPIS Z HERBU „Przeginia” 
DLA RODU KREZÓW 
Docelowo Krezowych, Kresowatych…

W 1381 r. Bobolice z przyległemi wsiami należą do Andrzeja v. Andreasza Węgra i żony jego, Małgorzaty. Oboje oni zastawiają 1398 r. ten zamek i Wysoką, Tarnawę, Niegową, Zdów, Tomaszewice i Lgotę za 1,000 grzyw. zięciowi swemu, Stanisławowi Szafrańcowi z Młodziejowic, mężowi Anny.

Anna wyszła za Mszczuja z Wierzchowisk i razem z drugim mężem układa się 1421 r. z synem swoim, Stanisławem z Młodziejowic, o podział całego majątku po jej rodzicach, z którego Bobolice, Tomaszewice, Lgotę, Ogorzelik, zabrał był król.

Zabrawszy im te dobra, nadał je król Władysław Jagiełło KREZOM (St. Pr. P. Pom. VIII; Helc. II). Andrzej, syn KREZY z Zandermanu, dziedzic Zawady, sołtys z Zandermanu (dziś Zederman), obie wsie w olkuskiem pod Przeginią, w latach 1398-1419, miał częste sprawy w Krakowie. Dwa razy zganiony 1404 i 1415 r., dowiódł szlachectwa h. Przeginia, a kilka razy zaświadczał szlachectwo innych. Matką jego lub macochą, była zapewne Dorota z Zandermanu, córka Mikosza z Budziwojowic, 1397 r., której córka Stachna, jest 1398 r. żoną Janusza z Miechowa. ś Syn Andrzeja.

Andrzej, dziedzic Zawady, zwany czasem Zawadzkim, procesuje się 1432 roku o przyganę, z Mikołajem z Racławic, który już ojcu jego 1415 r. przyganił. W 1438 r. oprawił 200 grzyw. posagu i wiana, żonie Katarzynie, córce Mikołaja Kornicza Siestrzeńca, w latach 1441-1453, świadczy z rodu PRZEGINIÓW przy wywodach szlacheckich (St. Pr. P. Pom. VIII; Helc. II). Tego Andrzeja druga żona, Anna z Bolesławia, ma sprawę w Przemyślu 1469 r. (AGZ. XVIII. 32). Oprócz Zawady, dziedziczył na Szczygłowie i Damianicach (Lib. Benef.).

Syn jego Jan, 1455 r. na uniwersytecie krakowskim. ś Długosz wymienia w historyi, pod 1473 r. Jana, dzielnego obrońcę wsi Żarek i Jakóba, 1465 r. zbuntowanego wodza przez Włodka z Domaborza. Synami też Andrzeja być musieli Wratysław, Andrzej, Mikołaj i Henryk, podani 1479 roku w sprawie o opiekę nad Kępskimi, jako ich krewni z linii ojczystej (Helc. II. 4211). Andrzej z żoną, Anną sprzedali 1511 r. Wolę Andrzejowi Gomolcowi. Córka ich, Katarzyna, za Gotardem Woyszykiem Bzowskim 1504 r. Andrzej, dziedzic Bolesławia 1545 r., sprzedał części swe w Dąbrowie, Zaleszycach i Wierczycy, Walentemu Dembińskiemu. ś Mikołaj Kreza z Zawady, pisze się pierwszy z Bobolic, już 1491 r., musiał zatem otrzymać ten zamek z przyległemi wsiami od króla.

KREZA Jan Biały, otrzymał list przypowiedny na 100 koni 1478 r. (Wierzb. I. 1477). Za konsensem królewskim wykupił 1487 roku Rajskowo, od Kośmidrów, a odstąpił je 1488 r.(Ibid. 1881 i 1939). W 1494 r. sprzedał 16 grzyw. czynszu z Niegoszowic, za 400 zł. węg. mansionarzom od Św. Barbary w Krakowie. W latach 1498-1499 jest starostą lwowskim, a w latach 1498-1501 i przemyskim. W 1504 i 1505 r., otrzymał od króla po dziesięć bałwanów soli (Teka Paw.). W 1504 r. jest rotmistrzem królewskim (M. 21 f. 32), a żyje jeszcze 1506 roku. ś Inny Mikołaj, syn poprzedniego, bo dziedzic Bobolic, w porażce nieszczęśliwej pod Sokalem, dostał się do niewoli u Tatarów, z której po trzech latach powróciwszy, został rotmistrzem chorągwi królewskiej (Star. Mon. f. 781). Z Anny Szafrańcówny, córki Hieronima, pozostawił dwie córki: Katarzynę i Annę, oraz trzech synów: Jana, Marcina i Jakóba, z których dwaj pierwsi dopełnili 1574 r. działu dóbr: Jan wziął Bobolice, a Marcin dobra włoszczowskie po matce (M. 111 f. 180). Marcin 1568 r., a Jan i Jakób 1570 r., sprzedali Szafrańcowej części swe kamienicy na Brackiej ulicy w Krakowie (Zs. Ksiąs. 21 i Zs.Krak.3f.55).

Do KREZÓW należały:
1581 r. Niegowa, Mzurowa, Tomiszowice, Ogorzelnik i Zdów, a Stanisław dziedziczył tegoż roku na Glinniku, w pilznieńskiem (Paw.). ś Po Marcinie pozostał syn Piotr, obecny w Lublinie 1619 r. (Zap. Lub. 24 f. 594). Jan zaślubił księżniczkę Sanguszkównę, z której syn Aleksander, dziedzic po ojcu Włoszczowej, dzielny wojak za króla Stefana, umarł ostatni swego domu 1625 r., pochowany we Włoszczowej (Star. Mon. f.790). Siostra jego Urszula, wyszła za Krzysztofa Odrowąża Strasza, odziedziczywszy po bracie Włoszczowę (Ibid.). Morsztyn winien 400 flor. Barbarze Krezinie z 1605 r. która do rodów KREZÓW należała, choć pisała się z Bobolic, Anna urodzona z Katarzyny Gawrońskiej, żona 1-o v. Stanisława Chodakowskiego, sekretarza królewskiego 1661 r., a 2-o v. Stanisława Kochanowskiego 1683 r.

Opracowanie wg herbarza A. Bonieckiego
mgr. Iwona Łaptaszyńska
(znawca w sferze genealogii)


Z Herbu „Ostoja” dla Rodu KREZÓW 
Kilka luźnych haseł i ostatnich informacji.

W XVI w. rodzina KREZÓW herbu Ostoja , mąż Florian Ciekliński potomstwo Jan, Stanisław, Mikołaj wraz z pojawieniem się na ziemiach polskich kalwinizmu – w XVI w mieście został założony zbór kalwiński – drewniany, zbudowany w pobliżu dworu. Ważną rolę odgrywał wówczas kolejny dziedzic Włoszczowy – Stanisław Szafraniec, który propagował i rozwijał idee nowej religii. Spośród spadkobierców Hieronima Szafrańca należy wymienić: ród Oleśnickich z Pińczowa oraz Krezów z Bobolic, z którymi związały się córki Hieronima.

Dla rozwoju miasta Włoszczowa zasłużył się szczególnie Marcin Kreza – syn Anny Kreza z d. Szafraniec, który wystarał się u króla Stefana Batorego potwierdzenia praw miejskich i przywilejów dla Włoszczowy.
– On też z czasem stał się głównym właścicielem miasta. Jako zagorzały kalwinista odebrał katolikom kościół, św. Jakuba, który został zamieniony na zbór, zwalczał gorliwe duchowieństwo katolickie. Sprowadził do miasta znanego kaznodzieję – kalwina Grzegorza z Żarnowca – pisarza (autora znanego zbioru kazań Postylli), teologa. – W tym czasie w mieście miały miejsce kalwińskie synody dystryktowe.
A w latach 1596 – 1625, odbyło się ich 28 [1.10])[1.11]. Następcą Grzegorza w 1609 r. został Andrzej Sudrovius (Sudrowski). Ostatnim przedstawicielem rodu KREZÓW – którzy Władali Włoszczową był Andrzej Kreza zm. bezpotomnie w 1625 r. Mikołaj Kreza (zm. przed 1574) – jako rotmistrz królewski. W 1519 w bitwie pod Sokalem dostał się do niewoli tatarskiej, z której powrócił po trzech latach. Poślubił był Annę w, córkę Hieronima Szafrańca, starosty chęcińskiego, po kądzieli wnuczkę Zygmunta I Starego. Z tego małżeństwa pochodzili: Jan, mąż księżniczki Sanguszkówny, z którą miał syna Aleksandra, Marcin, Jakub, Katarzyna, Anna, urodzona z Katarzyny od Stanisława Chodakowskiego, sekretarza królewskiego 1661.

Opracowanie wg herbarza A. Bonieckiego
mgr. Iwona Łaptaszyńska
(znawca w sferze genealogii)